استان‌ آذربايجان‌ شرقي‌


  مراغه – غار کبوتر : غار کبوتر یکی از جاذبه های زیبا و طبیعی شهرستان مراغه ، در 25 کیلومتری جنوب شرق مراغه قرار دارد . دهانه غار 8 متر و ارتفاع آن بین 30 تا 40 متر است . در ابتدای غار کتیبه ای به زبان روسی که سال 1945 در آن نقش بسته دیده می شود . اهمیت و زیبایی غار کبوتر به خاطر وجود چاه های عمیق و تالار های بزرگ است . 
  غار قدمگاه : احتمالا متعلق به دوره پیش از اسلام است. مقطع فضای غار زیرزمینی دایره شکل است و قطری برابر 15 متر دارد. دالانی به طول 9 متر و عرض و ارتفاع 5/1 و 5/2 متر است که به دهلیز وسیعتری به طول 5/4 متر و عرض20/3 متر و ارتفاع 5/2 تا 4 متر می پیوندد.

غار آغ بولاق : اين غار در قسمت جنوبي روستاي قره چمن از توابع شهرستان بستان آباد واقع شده و از نوع غارهاي استلاكتيت است. عرض دهانه غار حدود 2 متر است و دسترسي به آن از روستاي قره چمن امكان پذير است. غار زيباي آغ بولاق مورد توجه و بازديد كوهنوردان علاقه مند است

غار اسكندر : غار اسكندر به فاصله 30 كيلومتري تبريز در روستاي سعيد آباد واقع شده و دسترسي به آن از طريق جاده ترانزيتي تبريز- تهران ميسر است. عرض دهانه اين غار حدود 5 متر و ديواره هاي داخل آن داراي استلاكتيت هاي جالب توجهي است.

غار دوگيجان : اين غار، كه از نوع غارهاي استلاكتيات است، در شرق شهر مرند قرار دارد و راه دسترسي به آن سواره رو مي باشد. دهانه آن به عرض 5/3 متر است.

 

  مسجد جامع تبریز : تاريخ‌ برپايي‌ مسجد جامع‌ را به‌ قرن‌هاي‌ آغازين‌ هجري‌ نسبت‌ داده‌اند و در كتاب‌ مرزبان‌ نامه‌ به‌ جامع‌ تبريز اشاراتي‌شده‌ كه‌ مويد آباداني‌ و شكوه‌ آن‌ در سنوات‌ 607 - 622 در عصر اتابك‌ ازبك‌ بن‌ محمد بن‌ ايلديگز بوده‌ است‌. حاج‌ طالب‌خان‌ پسر حاج‌ اسحق‌ خان‌ تبريزي‌ در سال‌ 1087 هـ ق‌  در وقفنامة‌ مدرسه‌ طالبيه‌ به‌ اين‌ مسجد با عنوان‌ «مسجد جامع‌ كبير» اشاره‌ كرده‌ است‌ سنگ نبشته‌هاي‌ مسجد شامل‌ فرمان‌ شاه‌ طهماسب‌ متعلق‌ به‌ سال‌ (9721 هـ ق‌) شرح‌ تعميرات‌ دوره‌ قاجاريه‌ و موقوفات‌ مدرسه‌ متعلق‌ به‌ سال‌ (1106 هـ ق‌) مي‌باشند.
 

مسجد جامع اهر : منسوب به دوره سلجوقي و اتابكان مي باشد و داراي مختصاتي است كه در كمتر مسجدي مي توان يافت. ازضمائم مسجد لوحه هايي است بر بالاي سردرب و پايه سمت راست و 5 گل مشروحه در لچك هاي سردرب. اين مسجد تا همين اواخر توسط درب و پنجره هاي ارسي به دو بخش زمستاني و تابستاني تقسيم شده بود .